Interesuję się zegarkami. Głównie dlatego, że to jedyny element męskiej biżuterii (poza obrączką u żonatego), który bezwględnie toleruję. Poza tym, zegarek nie tylko zdobi, o ile jest ładny, ale i bywa funkcjonalny. Trochę o zegarkach różnych wcześniej pisałem. Sporo o nich czytam. No i mam parę. Postanowiłem coś o nich napisać, bo zawsze to temat do dyskusji. Zdecydowanie „poor man’s watches”, nie specjalnego.
Zacznę od najnowszego zegarka, który mam od tego tygodnia – Raymond Weil RW Sport 8100:
Urzekł mnie swoją urodą i wielkością – lubię duże zegarki. Po wizycie w Galerii Mokotów, u jedynego polskiego dealera tej marki, wiedziałem, że go chcę, ale zdecydowanie nie za cenę w Polsce. Trochę kombinacji i przybył do mnie z USA za pół ceny. I jak tu nie przemycać? Zobaczymy jak się sprawdzi.
Przed nim parę lat służył mi Tissot T-Touch:
Fajny, lekki – tytanowa koperta i bransoletka. Dotykowe sterowanie rozlicznymi i średnio przydatnymi funkcjami (wysokościomierz, barometr, czy kompas). Głupi soft – bez wiecznego kalendarza i dnia tygodnia. Dokładny. Lepszy soft w nowym modelu, który też mi się podoba, bo jest większy. Ale postanowiłem zmienić firmę i spróbować czegoś innego. Acha, przywieziony z USA, za jakieś 2/3 krajowej ceny.
Przedtem przez kilkanaście lat Casio G-Shock:
Weteran. Kupiony gdzieś koło 1993 roku, jako efekt oddziaływania reklamy w MTV. Jeden z pierwszych zegarków z podświetleniem elektroluminescencyjnym. Wcześniej zegarki cyfrowe podświetlane były miniaturową żaróweczką. Niezły design, no i niezła trwałość. Zegarek po przejściach – nieudolnie wymieniona bateria spowodowała rozszczelnienie, a w konsekwencji utopienie zegarka. Spisany na straty, został tanio ożywiony przez serwis Casio. Wygląda dobrze, bo ma nowy pasek oraz całkowicie nową obudowę (z Allegro). Wciąż go używam okazjonalnie, na wypady w teren, czy w podróży, gdzie trzeba zmieniać strefy czasowe.
No i taki zegarek zapasowy, także Casio G-Shock:
Kupiony na szybko, gdy drugie Casio „utonęło”. Myślałem, że już tamtem nie ożyje i postanowiłem powrócić do zegarka z analogowym wskazywaniem. Podoba mi się jego kształt i masywność, pewnie jeszcze go ponoszę przy jakiejś okazji. Przyda się jako backup.
Widać pewien trend. Przerzuciłem się na zegarki szwajcarskie i pewnie już pozostanę przy wyrobach „Swiss Made”. Wciąż jestem przekonany, że zegarek męski powinien być duży. Nie ciągnie mnie do zegarków mechanicznych, stąd z premedytacją wybieram zegarki kwarcowe, choć mogą być z analogowym wskazaniem. Żałuję, że szwajcarzy nie produkują więcej zegarków cyfrowych, byłoby w czym wybierać. Ale wiadomo, tradycja.