Spoty reklamujące 3 lata odsiadki za „kradzież” programów kablowych i satelitarnych zagościły właśnie w telewizji i to dość często. Za tę wątpliwą reklamę zapłacą oczywiście klienci kablówek i platform satelitarnych. Frajerzy. Dodatkowo dziś przeczytałem artykuł na Onecie na ten temat, czyli piractwa telewizyjnego.
Po lekturze nasunął mi się jeden wniosek – ludzie jednak chcą płacić za telewizję, jednak chętnie zapłacą za to niewielką kwotę. Coś koło 350 za dekoder plus 100 do 150 złotych za skrakowaną kartę. Czy sekret problemu piractwa nie tkwi przede wszystkim w cenie? Płacenie stówy miesięcznie to dla wielu przesada, ale wywalenie kilkuset złotych jednorazowo, czy raz na rok wydaje się znacznie rozsądniejszym wydatkiem. Może zamiast straszyć latami odsiadki lepiej przemyśleć swój „business model”? I przystosować go do XXI wieku?